پیوند و پودر استخوان در جراحی ایمپلنت

از دست دادن هر دندان به دلیل عملکردهای فیزیولوژی سبب تحلیل استخوانهای باقی مانده در فک بالا و پایین می شود. کمیت و کیفیت استخوان نقش نگهدارنده پایه ایمپلنت را دارد به طوری که درمان موفق ایمپلنت مستلزم حجم استخوان کافی در محل قرار دادن ایمپلنت است. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان را پیوند زد. یکی از روش های رایج ، روش ایجاد داربست برای بازسازی استخوان توسط پودر استخوان ایمپلنت می باشد. پودر استخوان ذرات شیشه ای زیست فعال می باشند که به منظور حمایت کردن غشا و ایجاد داربستی برای رشد سلولهای استخوان ساز استفاده می شوند. پودر استخوان پس از قرارگیری در بدن از بین رفته و جای خود را به بافت جدیدی می دهد. این پودر بستر مناسب برای کشت سلول های استخوان فراهم نموده و بازسازی استخوانی را تسریع می نماید.
در شرایطی که دندان های آسیا کوچک و بزرگ فک بالا کشیده می شود و مدت زیادی از آن می گذرد استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می یابد و سینوس بزرگ می شود. این مسئله باعث عدم وجود استخوان کافی در محل قرار گیری ایمپلنت می شود. برای حل این مسئله روشی به نام سینوس لیفت یا بالا بردن سینوسبه کار گرفته می شود. در این روش با باز کردن حفره سینوس و کنار زدن غشا پوشاننده آن ، مواد جایگزین استخوان قرار داده شده و روی آن با لایه مخصوصی به نام ممبرین بسته می شود و بخیه زده می شود. بدن پس از چند ماه اطراف و در بین مواد جایگزین استخوان، استخوان سازی می کند و استخوان کافی برای کاشت ایمپلنت فراهم می شود.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *